"Ο κανονισμός 2009/1072/ΕΚ ορίζει τους κοινούς κανόνες πρόσβασης στην αγορά διεθνών οδικών εμπορευματικών μεταφορών και τις ενδομεταφορές (καμποτάζ). Η οδηγία του Συμβουλίου 96/26/ΕΚ καθόρισε τρία ποιοτικά κριτήρια για την πρόσβαση στο επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων: αξιοπιστία, οικονομική επιφάνεια και επαγγελματική επάρκεια.
Ο κανονισμός 2009/1071/ΕΚ προσέθεσε στις τρείς προαναφερθείσες προϋποθέσεις μια τέταρτη: σταθερή και πραγματική εγκατάσταση σε ένα κράτος μέλος. Ο κανονισμός 2009/1072/ΕΚ επίσης ορίζει εισάγει την περιοριστική ρύθμιση των διαδοχικών ενδομεταφορών (σύμφωνα με την οποία επιτρέπονται έως και τρεις ενδομεταφορές εντός επτά ημερών μετά από μια διεθνή μεταφορά με προορισμό το κράτος μέλος υποδοχής της ενδομεταφοράς).
Ο κανονισμός 2002/484/ΕΚ καθιέρωσε την βεβαίωση οδηγού για όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών που εκτελούν μεταφορά για λογαριασμό τρίτου που καλύπτεται από κοινοτική άδεια, με σκοπό να παρεμποδίσει μια κατάσταση κατά την οποία οδηγοί που δεν είναι υπήκοοι της ΕΕ απασχολούνται παράνομα, υπό επισφαλείς συνθήκες και αμοίβονται ανεπαρκώς, γεγονός που έχει δυσμενείς συνέπειες τόσο για τον ανταγωνισμό όσο και για την οδική ασφάλεια. Η διασυνοριακή μίσθωση οχημάτων χωρίς οδηγό για τις οδικές εμπορευματικές μεταφορές ρυθμίζεται από την οδηγία 2006/1/ΕΚ. Τέλος η οδηγία 2003/59/ΕΚ ορίζει θέματα σχετικά µε την αρχική επιµόρφωση και την περιοδική κατάρτιση των οδηγών ορισµένων οδικών οχηµάτων τα οποία χρησιµοποιούνται για τη µεταφορά εµπορευµάτων ή επιβατών και επιβάλει την υποχρεωτική εφαρμογή τους από τα κράτη μέλη.
Στο πλαίσιο αυτό, η πρόσβαση στο επάγγελμα το οδικού μεταφορέα θεωρείται, σε γενικές γραμμές, εναρμονισμένη στην Ε.Ε. ενώ οι διεθνείς μεταφορές εμπορευμάτων είναι πλήρως απελευθερωμένες. Το άνοιγμα της αγοράς στον τομέα των μεταφορών επιβατών προχώρησε με βραδύτερους ρυθμούς απ’ ό,τι στον τομέα των οδικών μεταφορών εμπορευμάτων. Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 684/92 συνέβαλε στο άνοιγμα της αγοράς των διεθνών μεταφορών επιβατών με πούλμαν και λεωφορεία. Επέτρεψε σε όλες τις επιχειρήσεις μεταφορών της Ένωσης να εκτελούν τακτικές υπηρεσίες μεταφορών (με καθορισμένη συχνότητα και με συγκεκριμένες διαδρομές και προκαθορισμένα σημεία στάσης) ή έκτακτες (για τη μεταφορά ομάδων επιβατών που σχηματίζονται κατόπιν πρωτοβουλίας ενός εντολέα ή του ίδιου του μεταφορέα) μεταξύ των κρατών μελών για πάνω από εννέα άτομα (του οδηγού συμπεριλαμβανομένου).
