Αλλαγές. Μόνο αλλαγές. Πάνω από 50 νομοθετικές/φορολογικές αλλαγές στο ΙΧ και στα φορτηγά τα τελευταία χρόνια. Αλλαγή. Μια λέξη που προκαλεί μόνιμες εθιστικές τάσεις στους κυβερνώντες έχοντας ως εύκολο πεδίο «βολής» το φορολογικό καθεστώς στο αυτοκίνητο. Αλλαγές στα τέλη, αλλαγές στον φόρο πολυτελείας, αλλαγές στον υπολογισμό του φόρου καυσίμου, αλλαγές στα ασφάλιστρα, αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού των μεταχειρισμένων από το εξωτερικό. Αρκεί να τις σερβίρεις σωστά και με λέξεις – κλειδί ( όπως εξορθολογισμός των τελών κ.α.) για να μην εκνευρίσουν τους αποδέκτες ( που είναι πάνω από 4 εκατομμύρια έλληνες – χρήστες ενός τετράτροχου οχήματος και πάνω απ όλα ψηφοφόροι).
Και προσαρμογές. Κάθε φορά που αλλάζει άρδην – και μέσα σε μια νύχτα – το φορολογικό τοπίο, οι ιδιοκτήτες ΙΧ προσαρμόζονται όμως τα αιλουροειδή. Και τότε το πάθημα μας γίνεται μάθημα, αλλά είναι πλέον αργά .Ότι σε αυτή τη χώρα το κράτος βάζει μόνιμα τρικλοποδιές στους ιδιοκτήτες ΙΧ. Να σου δίνουν προνόμια ( όπως η μείωση του ειδικού τέλους ταξινόμησης) για να αγοράσεις ένα μεγάλο αυτοκίνητο ( δηλαδή ένα αυτοκίνητο, εκτός από άνετο και ασφαλές) και μετά να σε τιμωρούν για τα προνόμια που οι ίδιοι κάποτε σου είχαν χαρίσει! – επιβάλλοντας φόρους πολυτελείας για να μην το ξανακάνεις. Και συνέπειες. Πολλές συνέπειες. Οι αλλαγές που έχουν εισπρακτικό χαρακτήρα χτυπάνε σε άλλους τομείς. Όμως στον κρίσιμο – και μόνιμο βραχνά για την χώρα μας – τον τομέα της οδικής ασφάλειας.
Όταν οι αλλαγές επιφέρουν γήρανση του στόλου των οχημάτων ( ΙΧ, φορτηγών και μοτοσικλετών) είναι πολύ φυσικό ένα σημαντικό ποσοστό των τροχαίων στην χώρα μας να προκαλείται από τα κακοσυντηρημένα αυτοκίνητα.