Ο Απόστολος Κενανίδης, εδώ και πολλά χρόνια θίγει τα προβλήματα που απασχολούν τους διεθνείς μεταφορείς, προσπαθώντας να βρει λύσεις, με τις αρμόδιες αρχές τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, με μόνιμους εχθρούς το δυσκίνητο κράτος και τις απαρχαιωμένες υπηρεσίες. Στην πρώτη του συνέντευξη για το 2019, στο ΦΟΡΤΗΓΟ&ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ, μας έθιξε ένα σημαντικό θέμα, το οποίο, αν οι αρμόδιοι του Ελληνικού Κράτους δεν κινητοποιήσουν τα αντανακλαστικά τους, θα βάλει ταφόπλακα στον κλάδο των διεθνών μεταφορέων. Είναι το πρόβλημα, όπως μας ανέφερε ο κ. Κενανίδης, που έχει σχέση με την υπαγωγή των ελλήνων οδηγών διεθνών μεταφορών ως αποσπασμένοι εργαζόμενοι.
κ. Κενανίδη θα μας εξηγήσετε το πρόβλημα με την υπαγωγή των οδηγών Μεταφορέων στο καθεστώς των αποσπασμένων εργαζομένων σε άλλη χώρα;
«Σήμερα, η Διεθνής Μεταφορά έχει να αντιμετωπίσει ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα. Είναι οι ολέθριες συνέπειες που θα έχει για τους Έλληνες μεταφορείς , η υπαγωγή τους στην έννοια των αποσπασμένων εργαζομένων. οι οποίοι διενεργούν διεθνείς μεταφορές. Είναι μια νέα οδηγία, που ουσιαστικά, είναι αδύνατο να εφαρμοστεί τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο και σε οικονομικό, λόγω των μισθολογικών ανισοτήτων μέσα στα κράτη – μέλη της Ε.Ε. Για να το κάνουμε πιο απλό το μεγάλο αυτό πρόβλημα, θα σας το πω με ένα παράδειγμα. Ένας έλληνας οδηγός που διενεργεί διεθνείς μεταφορές, κάθε φορά που περνάει μέσα από μια ευρωπαϊκή χώρα, θα πρέπει να προσαρμόζεται και το ορομίσθιο του, με το καθεστώς που ισχύει στην χώρα που διασχίζει. Ειδικότερα, αν ένας έλληνας οδηγός βρίσκεται πχ στη Γερμανία, τις ημέρες εργασίας του μια χώρα που περνούν πολύ συχνά οι έλληνες οδηγοί, ,τότε ο Έλληνας μεταφορέας που έχει ως υπάλληλο τον οδηγό στη συγκεκριμένη χώρα, θα πρέπει να προσαρμόσει και το μισθολογικό του κόστος με βάση αυτά και ισχύουν στη Γερμανία. Μιλάμε για κάτι παράλογο και εντελώς δυσβάσταχτο για την Έλληνα Μεταφορέα, που ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από αυτό.»
Ποια είναι τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από το θέμα της απόσπασης εργαζομένων;
« Πρόκειται για κάτι που θα εκτινάξει τα κόστη των Έλληνα ιδιοκτήτη Μεταφορικής εταιρείας, στον χώρο των διεθνών μεταφορών. Σκεφθείτε και το πόσο γραφειοκρατικό είναι αυτό ως προς την εφαρμογή του. Τη μια ημέρα, ο έλληνας μεταφορέας να πληρώνεται με 80 ευρώ, την άλλη ημέρα επειδή βρίσκεται στη Γερμανία με 200 ευρώ και μετά στην Ελβετία με 300 ευρώ. Με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες μεταφορείς θα υποστούν μία δυσβάσταχτη άνιση μεταχείριση, καθώς από τη μία μεριά θα πρέπει στο πλαίσιο της σημερινής δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας να εναρμονιστούν με τα εργασιακά κόστη που ισχύουν στα ανεπτυγμένα οικονομικά κράτη μέλη της ΕΕ και με τα υπέρογκα διοικητικά κόστη που θα επιφέρει η εναρμόνισή τους αυτή. Ουσιαστικά, αν αυτό δεν ταρακουνήσει τα κράτη – όπως είναι η Ελλάδα – να το σταματήσουν, τότε είναι σίγουρο πως τους Έλληνες μεταφορείς τους περιμένουν δυσβάσταχτες , υψηλότερες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις που προβλέπονται από την Ελληνική Νομοθεσία, εξαιτίας της οικονομικής εκτόξευσης της διενεργούμενης ελληνικής μεταφοράς στο εξωτερικό.»
Άρα οι κανόνες απόσπασης είναι αδύνατον να εφαρμοστούν σε εργαζόμενους που εργάζονται σε καθημερινή ή ακόμα και ωριαία βάση σε διαφορετικά Κράτη Μέλη.
Σαφώς. Μιλάμε για ένα μέτρο το οποίο θα βάλει ταφόπλακα σε οιαδήποτε προσπάθεια επιβίωσης του κλάδου μας. Τα τεχνικά εμπόδια, το επιπλέον προσωπικό που θα πρέπει να απασχολείται για αυτά τα θέματα, την προσαρμογής των μισθών των οδηγών της ελληνικής μεταφορικής επιχείρησης σε άλλα κράτη, θα δυσκολέψουν εξαιρετικά το έργο όσων απασχολούνται με την ελληνική μεταφορά. Ουσιαστικά, μας δημιουργούν ένα μεγάλο εμπόδιο, με απώτερο στόχο να μην μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις αγορές των οικονομικά ανεπτυγμένων κρατών μελών. Αυτό το μέτρο είναι παράλογο, και το μόνο που ευνοεί είναι τις μεταφορικές επιχειρήσεις της Κεντρικής Ευρώπης, της Γερμανίας, Ελβετίας, ενώ δυσκολεύει εξαιρετικά, ουσιαστικά «φρενάρει» τις επιχειρήσεις του Νότου, όπως είναι η Ελλάδα, η Ιταλία , των γείτονων χωρών κ.α. που είναι αδύνατο να εφαρμόσουν αυτό το μέτρο.
Είναι λοιπόν, ορατός ο κίνδυνος να «αφανιστούν» λόγω της πολυπλοκότητας που εγκυμονεί η νέα οδηγία, οι μικρές μεταφορικές επιχειρήσεις χωρών όπως είναι η Ελλάδα;
« Eίναι πολύ πιθανόν να συμβεί αυτό. Εδώ, στην ΟΦΑΕ έχουμε υπολογίσει ότι τόσο οι μεταφορείς όσο και οι ελεγκτικές αρχές θα έρθουν αντιμέτωπες με τουλάχιστον 20 διαφορετικές εθνικές νομοθεσίες ανάλογα με τις χώρες που δραστηριοποιούνται κάθε μήνα και με 50 διαφορετικούς κατώτατους μισθούς ανά νομοθεσία. Οι μισθοί αυτοί είναι ανάλογοι με την προϋπηρεσία του οδηγού, το όχημα, τα εμπορεύματα που μεταφέρονται κτλ. Μιλάμε για μια οδηγία το οποίο ουσιαστικά θα περιορίσει το μεταφορικό έργο στην διεθνή μεταφορά, στις μικρές μεταφορικές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν θα μπορούν – λόγω του δυσβάσταχτου κόστους – να ανταπεξέλθουν σε αυτό. Έτσι, θα μειωθεί η πρόσβαση τους στις διεθνείς μεταφορές, με αποτέλεσμα πολλές να αποσυρθούν και να βιώσουν τη μεγαλύτερη πτώση στο έργο τους.»
