Η τιμή της άδειας για τον Έλληνα αυτοκινητιστή είναι κάτι το ανεκτίμητο. Άρρηκτα συνδεδεμένη με το φορτηγό του ,το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του ,το μέσον που του προσφέρει χαρές αλλά και λύπες . Το αποκούμπι του την ώρα της συνταξιοδότησης του .
Αυτό ακριβώς ήταν η άδεια και το φορτηγό του Έλληνα αυτοκινητιστή.
Ερχόμαστε στο σήμερα ….. Ο Έλληνας αυτοκινητιστής πλέον μετά την ψήφιση του 3887/2010, ενός νόμου έκτρωμα κατά εμέ ,πραγματικά έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του . Η αξία της άδειας έπεσε στο ναδίρ,βέβαια κάποιοι επωφελήθηκαν με την απόσβεση κεφαλαίου που προέβλεπε ο εν λόγο νόμος αλλά αυτοί οι κάποιοι ήταν πολλοί λίγοι ,ήταν η ελίτ που με φορολογικό συντελεστή 45 %,λόγω των υψηλών τους εισοδημάτων αποφορολογήθηκαν ένα μεγάλο ποσό από τις άδειες που κατείχαν ,το κέρδος για το μεροκαματιάρη αυτοκινητιστή έπεσε στον καιάδα πραγματικά .
Η πορεία τα τελευταία 10 χρόνια από την ψήφιση του 3887/2010 λίγο πολύ είναι γνωστή . Το σύνολο του συνδικαλισμού παράκμασε και μόνο μέσα από προσπάθειες κάποιων λίγων καταφέραμε να επιβιώσουμε μέχρι και σήμερα στη μορφή που είμαστε .( Ο 3887/2010 δεν προέβλεπε στα πλάνα του το μεμονωμένο αυτοκινητιστή) Βέβαια αυτό δεν έγινε αναίμακτα μιας και βρεθήκαμε όλοι οι μεμονωμένοι να αγωνιζόμαστε κάτω από αθέμιτες συνθήκες με μεγαθήρια.
Tα δυσβάστα χρέη που οδήγησαν του αυτοκινητιστές να αλλάξουν επάγγελμα
Κάποιοι εγκατέλειψαν το φορτηγό αφού συσσωρεύτηκαν δυσβάσταχτα χρέη πολλοί δε εξ αυτών κατέληξαν οδηγοί ακόμα και ταξιτζήδες . Η υπερπληθώρα των αδειών που δόθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες σε επαγγελματίες άλλων χώρων αλλά και σε διάφορους επενδυτές ήταν ο κυριότερος λόγος .
Πώς να συναγωνιστεί άλλωστε κάποιος με το παλιό του φορτηγό έναν επενδυτή που δε πάσχιζε για το μεροκάματο αλλά για το μηνιαίο εισόδημα ενός φορτηγού σαν ένα ενοίκιο διαμερίσματος ; Στο τώρα όμως, εκεί που όλοι νόμιζαν ότι όλα χάθηκαν προέκυψε κάτι νέο κάτι συμπαγές με όρεξη και διάθεση για δουλειά , η νέα διοίκηση του ΠΣΧΕΜ.
Νέος πρόεδρος νέα μέλη με όρεξη και προπάντων χωρίς πολλές φανφάρες και τυμπανοκρουσίες αγωνίζονται όλοι από κοινού χωρίς κανένα προσωπικό όφελος ( όσο και αν φαίνεται παράξενο για τους παλιούς συναδέλφους ) ,με γνώμονα τον Έλληνα αυτοκινητιστή ,την περιουσία του την παρουσία του στο χώρο των Οδικών Εμπορευματικών Μεταφορών.
Είδη έχουν γίνει κάποιες κινήσεις και έρχονται και θετικά αποτελέσματα . Η υποχρέωση αντικατάστασης του οχήματος με τουλάχιστον ευρώ 4 κατά την πώληση από το νέο ιδιοκτήτη σημαίνει πολλά . Κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν άλλοι όμως έχουν την ευκαιρία να πουλήσουν το παλιό τους φορτηγό με την άδεια , να παραμένει δηλαδή η άδεια ακόμα ζωντανή .Σιγά σιγά θα γίνουν και άλλα πολλά ,όλα όμως οργανωμένα και με αυτοσυγκράτηση . Σε αυτόν τον αγώνα θέλουμε συμμάχους και όχι εχθρούς και ο μεγαλύτερος σύμμαχος όλων είναι ο ίδιος ο Έλληνας αυτοκινητιστής .
Ας δείξει εμπιστοσύνη και ας πορευτεί με την νέα διοίκηση ,ας πάρει θέσει ,ας εκφράσει γνώμη άποψη, αντίρρηση για το κάθε τι . Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά . Είναι η στιγμή που πρέπει να σταματήσουμε να αναπολούμε το παρελθόν και να βάλουμε εκ νέου τις βάσεις για ένα βιώσιμο παρόν και μέλλον.
Στις δικές μας πλάτες χτίστηκε όλη η χώρα ,στις δικές μας πλάτες κάποιοι έγιναν πλούσιοι, είναι στο χέρι μας να δώσουμε αξία στο επάγγελμά μας . Αξία που της αρμόζει γιατί εμείς είμαστε η κινητήρια δύναμη αυτής της χώρας . Η αξία μας ανεκτίμητη,η προσφορά μας το ίδιο ,αρκεί να το καταλάβουμε και οι ίδιοι …….
