Είναι άξιο απορίας, αν σε αυτό το κράτος, αυτοί που παίρνουν αποφάσεις και τις …εκτελούν ( επιπόλαιες και χωρίς καμιά στρατηγική, όπως έχει αποδειχθεί ) έχουν την αίσθηση των πράξεων τους.
Διότι, δεν μπορεί, να βάζεις στον ίδιο κουβά, τους πάντες. Οδηγούς ΙΧ ( ηλικιωμένους ή νέους με Ν) με πασιφανή απειρία στις δύσκολες οδικές συνθήκες, και Επαγγελματίες οδηγούς με πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη τους, που γνωρίζουν να αντιμετωπίζουν τις δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Είναι αφελές να ρίχνεις ευθύνες στους επαγγελματίες οδηγούς, όταν δεν τους δίνεις εναλλακτική, επειδή, αποφάσισες να τους …κατακρεουργήσεις – παράλογο σε κάθε περίπτωση – όταν χρησιμοποιούν τον παράπλευρο δίκτυο, με πρόσχημα , την επικινδυνότητα των δρόμων.
Και, έκλεισες τον δρόμο. Ωραία, τώρα, που τους «πάγωσες» όλους δώσε και λύσεις.
- Που θα κοιμηθούν, στον δρόμο; Έχουν φροντίσει οι ιδιωτικές εταιρείες εκμετάλλευσης των δρόμων να διαθέτουν σταθμούς ανάπαυσης των οδηγών; Όχι.
- Ποιος θα πληρώσει τη ζημιά, όταν μένουν στους δρόμους για ώρες, μέρες φορτηγά με νωπά, γαλακτοκομικά προϊόντα;
- Ποιος επιτέλους κρίνει πότε ένας δρόμος πρέπει να κλείσει; Η Τροχαία, η ιδιωτική εταιρεία, και οι δύο; Ποιος έχει τον πρώτο λόγο;
Σήμερα, οι δρόμοι είναι ανοιχτοί. Όμως, αύριο, θα δούμε, με δέκα εκατοστά χιόνι, πάλι τις ίδιες σκηνές. Το κράτος να σβήνει τα λάθη του με μια καρατόμηση ενός διοικητή της Τροχαίας, και οι οδηγοί να είναι έρμαιο των παράλογων αποφάσεων, χωρίς κανείς να αναλογίζεται το κόστος των ζημιών.
Καλό σας…ύπνο βολεμένο μου κράτος.
