Μεταφέρουν τα προϊόντα μας. Στηρίζουν την ελληνική οικονομία. Σε κάθε γωνιά της γης. Αψηφώντας καιρικές συνθήκες. Χωρίς να υπολογίζουν βροχές, χιόνια, κακοκαιρίες. Κάνουν Χριστούγεννα στους δρόμους, βρίσκουν λύσεις για τις βλάβες, ξεχνούν οικογένειες και παιδιά για ολόκληρες εβδομάδες. Αρρωσταίνουν και όμως συνεχίζουν.
Προσπερνάνε τον ύπνο, για να προλάβουν το καράβι. Και επιστρέφουν στην πατρίδα μας, για να δουν το επόμενο δρομολόγιο τους. Τον επόμενο οδικό τους Γολγοθά. Και όμως. Λατρεύουν αυτό που κάνουν. Γιατί το αγαπάνε. Γιατί, το τιμόνι είναι η ζωή τους. Και οι νταλίκες η αναπνοή τους. Είναι οι Μακγάιβερ των δρόμων.
Οι Οδηγοί των Ελληνικών Φορτηγών, διεθνών και Εθνικών είναι από τους πιο έμπειρους σε όλη την Ευρώπη. Και από τους πιο αδικημένους. Αδικημένοι -από μια κοντόφθαλμη πολιτεία που ποτέ δεν υπολόγισε – όπως έπρεπε – την Ελληνική Χερσαία Μεταφορά. Που ποτέ δεν διεκδίκησε για αυτή ένα δίκαιο πλαίσιο Επιδότησης, τόσο για τον εκσυγχρονισμό των φορτηγών τους, όσο και των επιχειρήσεων τους.
Και όμως, οι Έλληνες Μεταφορείς συνεχίζουν – παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες – να στηρίζουν και να πριμοδοτούν μόνοι τους το επάγγελμα που αγαπάνε. Το επάγγελμα που κληρονόμησαν από τους μπαμπάδες τους, τους παππούδες τους. Είναι οι ήρωες των Ελληνικών και διεθνών δρόμων.
Η Ελληνική Μεταφορά, οι Έλληνες Οδηγοί αντέχουν. Και ας τους έχει γυρίσει την πλάτη η πολιτεία. Ένα μπράβο λοιπόν στους Έλληνες Οδηγούς και ένα συγνώμη για αυτούς που χάθηκαν στη άδικη … λάσπη της Πολιτείας.
