Και όμως, σε μια χώρα που τα φορτηγά – ακόμη και σήμερα …κάθονται και το μεταφορικό έργο υπερκαλύπτεται με το δυναμικό της εγχώριας αγοράς να είναι σε πλεόνασμα , το κράτος προωθεί μια ανούσια προς το παρόν ενέργεια, που την ονομάζει μίσθωση αναρίθμητων φορτηγών Δ.Χ.
Σαφώς, αυτό ίσως να διευκολύνει τους μεταφορείς να χρονομισθώσουν για δύο χρόνια – σύμφωνα με το άρθρο δεν μπορεί να είναι κάτω από 2 έτη! – ένα νεότερο φορτηγό, όμως, αυτό προς το παρόν, θα είχε νόημα, αν όντως, μια μεταφορική είχε τόσες μεταφορικές ανάγκες, που θα συνέφερε να «παρκάρει» το πιθανόν γηρασμένο φορτηγό για το οποίο όμως, δεν προβλέπεται καμία δυνατότητα επιδότησης ή απόσυρσης του.
Οπότε, το συγκεκριμένο άρθρο δεν αφορά ούτε το 5% των μεταφορικών επιχειρήσεων, ακόμη και αν θέλουν να καλύψουν τις εμπορευματικές μεταφορές, είτε για λογαριασμό τρίτων, είτε για την ίδια επιχείρηση.